Ben ölürsem..

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm 

Şehre simsiyah bir kar yağar 

Yollar kalbimle örtülür 

Parmaklarımın arasından 

Gecenin geldiğini görürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm 

Çocuklar sinemaya gider 

Yüzümü bir çiçeğe gömüp 

Ağlamak gibi isterim 

Derinden bir tren geçer

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm 

Alıp başımı gitmek isterim 

Bir akşam bir kente girerim 

Kayısı ağaçları arasından 

Gidip denize bakarım 

Bir tiyatro seyrederim

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm 

Uzaktan bir bulut geçer 

Karanlık bir çocukluk bulutu 

Gerçeküstücü bir ressam 

Dünyayı değiştirmeye başlar 

Kuş sesleri, haykırışlar 

Denizin ve kırların 

Rengi birbirine karışır

Sana bir şiir getiririm 

Sözler rüyamdan fışkırır 

Dünya bölümlere ayrılır 

Birinde bir pazar sabahı 

Birinde bir gökyüzü 

Birinde sararmış yapraklar 

Birinde bir adam 

Her şeye yeniden başlar

Ataol Behramoğlu